Het team van d’n Babbel bestond uit Hein, Harrie, en Ad. Bovendien kwam ook Chris nog uit het verre België, gewapend met keu en keurig in het pak. Zelfs de reserves van d’n Babbel waren opgetrommeld want je kunt nu eenmaal nooit weten, niet waar? Voor Dubac speelden Theo, Paul en Piet, kortom het beloofde een mooie avond te worden.
Ad Rommers was ook meteen in de juiste sfeer want hij startte erg sterk met een serie van 29, mooi gespeeld, goed op tempo, niets op aan te merken. Dat was dan ook meteen het hoogtepunt van zijn avond. Er lukte vanaf dat moment niets meer bij Ad en de radeloosheid sloeg toe. Theo wist wel raad met deze inzinking en leek niet erg onder de indruk van de eerste serie van Ad. Hij bleef rustig aan de tafel en met een serie van 10 en 22 stond hij na 10 beurten al op 47, Ad had er toen 37. Het verschil was gemaakt en de partij sukkelde wat naar zijn einde. Theo breidde zijn voorsprong nog wat uit en liet Ad achter op 50 punten. Eindstand 80 tegen 50 in 21 beurten. De kop was eraf.
Paul moest spelen tegen Harrie en dat werd bij vlagen een partij om van te genieten. Het begin was duidelijk voor Harrie, 29 in 4 beurten tegen 3 voor Paul. Deze achterstand is voor Paul tegenwoordig niet zo’n probleem. Ook ditmaal niet. Hij speelde de ballen in de 5e beurt keurig aan de lange band en maakte er een prima serie van 45. De bordjes waren meteen verhangen. Toen Paul in de 8e beurt ook nog een reeks van 31 produceerde was de partij eigenlijk al gelopen. In de 9e beurt was het 88 tegen 49 en kon Paul beginnen aan zijn laatste beurt. Met nog 12 puntjes te gaan kreeg hij de ballen van Harrie op een trosje bij elkaar, tegen de hand in weliswaar, maar hij bleef steken op 4. Dat was erg jammer want hij moest nog 7!!!!! keer terugkomen om de laatste 8 caramboles te maken. Dat was eigenlijk zonde want het had veel korter gekund. Toch, 100 tegen 64 in 16 beurten is goed.
De laatste partij ging tussen Piet en Hein. Het begon wat stroefjes aan beide kanten maar Hein kreeg toch als eerste grip op het materiaal en met series van 27, 11, 16, 22 speelde hij Piet met degelijk spel op een forse afstand; Hein 76 en 33 voor Piet in 6 beurten. Dat lijkt wel een geruststellende voorsprong maar Piet liet het er niet bij zitten, hij maakte in de 7e beurt een prima serie van 60 en het verschil werd meteen weggepoetst. Vanaf dat moment werd het vooral spannend, sterk spel van beiden werd afgewisseld met domme missers en opvallend veel ketsballen. Na nog wat kortere series ontstond er een tussenstand van Piet 150 en Hein 144. Hein mistte en gaf Piet nog de kans om de partij naar zich toe te trekken, dat deed Piet ook meteen. Met een goede slotserie van 30 bereikte hij als eerste zijn 180 caramboles. Hein lette goed op en in de nabeurt speelde hij ook zijn resterende 6 caramboles bij elkaar. 180 tegen 150 in 14 beurten is voor beide spelers een goed resultaat. De punten werden vriendelijk gedeeld.
Eindstand 35 tegen 22. Volgende week de uit- of thuiswedstrijd tegen Dubac 2.