De snipperdagen zijn op, de vakanties voorbij, dus deze keer trad het team weer aan in zijn vaste bezetting, Jo, Paul en kopman Jos. De tegenstander is doorgaans geen verassing met Cees, Albert en Wil. Dit belooft een mooie pot.
Jo mocht starten tegen Cees, allebei gaan voor wie het eerst bij de 100 is. Beide heren waren nog te koud om aan een goede start te beginnen. De eerste 5 beurten was het 5-4 voor Jo. Cees opende het bal met een serie van 20 in de 6e beurt, welke door door Jo gepareerd werd door 10 en 13. Deze stelling zag Cees niet zo zitten. Met oa series van 18, 19,14 waar Jo helemaal stil viel, tikte Cees in 15 beurten de 100 aan. Jo moest genoegen nemen met 40 caramboles. Cees kon tevreden zijn met 6,66 gemiddeld, Jo helaas niet, 2,66 is te weinig. Wel met de kanttekening dat er wat lichamelijk ongemak speelde bij onze nestor.
De volgende partij is die van Paul tegen Albert. 120 tegen 110. Niet de eerste keer tegen elkaar, blijft steeds een gok wie aan het langste eind trekt. Paul voelde zich niet echt zeker, had 3 weken zijn keu niet aangeraakt door vakanties maar besloot zijn huid duur te verkopen. Hij begon dan ook geconcentreerd aan de partij met kleine series en een mooie reeks van 41 caramboles. Albert gaf aan dat hij bij het inspelen geen goed gevoel kon krijgen. Dit bleek ook uit zijn spel. Miste redelijk eenvoudige ballen en kwam dan ook helemaal niet in zijn spel. In de 11e beurt stond Paul dan ook royaal voor met 88 tegen 32. Echter met een mooie trekbal over de lange zijde, kwam alles in een mixje voor Albert in de hoek te liggen. En dan weet je het eigenlijk wel, hier ligt zijn kwaliteit en maakte met een mooie serie americain met 78 caramboles de partij uit. Beide heren mochten niet klagen: 8 gemiddeld tegen 10, daar mocht men mee thuis komen.
Ten langen leste, de partij van Jos tegen Wil, 180 (38/2) tegen 300 (57/2). Ga er maar aanstaan, mensen hadden brood bij, snacks werden geserveerd, Albert had zelfs vooraf al worstenbroodjes gescoord bij Wim. Wil is in staat om in een paar beurten zo’n partij uit te spelen, maar gaf ook wel aan dat die 300 toch wel absurd veel is om zolang je concentratie vast te houden. Jos wist dat hij aan de tafel moest blijven staan om enig kans te maken. Nou dat lukte met verve. Met in de tweede beurt een serie van 81, nam hij een flinke voorsprong op Wil, die deze keer niet snel op gang kwam. Jos liep nog verder uit met 8, 8, en 16 en had kans om het in de 9e beurt uit te maken. Echter met die serie van 45 strandde hij op 164. In de volgende 3 beurten wist Jos niet te scoren en Wil begon aan zijn inhaalreeks, met steeds series rond de 20 – 30. In beurt 13 vond Jos het welletjes en met een serie van 16 maakte hij de partij uit. Wil miste de nastoot en bleef steken op 166 caramboles. Jos 13,84 gemiddeld en Wil 12,76. Was een mooie partij van beide heren om te zien. Geeft ook aan hoe moeilijk die grote vakken zijn!
Uitslag 23 – 27, en na enig rekenwerk gingen de extra punten naar Dubac. Einduitslag 25 – 27.