Een wedstrijd waar je op voorhand naar uitkijkt en dat bleek achteraf ook waar. Theo speelde de eerste partij tegen Ad Rommers en dat werd al snel een ongelijke strijd. Ad speelde sterk, had de tafel nog goed in het geheugen vanwege zijn bandstoten in het afgelopen weekend, en maakte weinig fouten. Theo speelde de eerste 10 beurten ronduit slecht, niets lukte en Ad leverde een goede prestatie, rustig, goed kijkend en mooie verzamelstoten. Meestal draait Theo de wedstrijd nog om in de tweede helft maar dat zat er echt niet in. Hij speelde nog wel een paar goede beurten op het eind maar Ad was deze keer echt te sterk; Ad 80 en Theo 48 in 20 beurten.
Bart speelde zijn partij tegen Jan Schenning, een goede tegenstander, sterk over band en ook in staat om series te maken. Bart was gedurende de de partij wel de bovenliggende partij; zonder echte grote series maar wel met degelijk spel bouwde hij een grote voorsprong op. In 10 beurten 105 is goed genoeg. Vervolgens is er een periode waarin Bart nauwelijks scoorde en kwam Jan terug in de wedstrijd. Uiteindelijk maakte Bart de partij uit met een slotserie van 38; het was meer kader dan libre maar het was wel sterk gespeeld.
De laatste partij was Piet tegen Luc en dat werd een partij om van te smullen. Luc begon sterk met een mooie serie van 54; knap gespeeld op de lijnen en mooi op tempo. Piet reageerde met twee kortere reeksen en dat kantelde de partij. Luc had niet echt een antwoord en Piet zette de partij helemaal naar zijn hand met een schitterende, subtiel gespeelde serie van 122. Uiteindelijk wint Piet ruim: 220 tegen 91 in 8 beurten.
Volgende week weer!
Bart