Theo speelde de eerste partij tegen Jan van der Steen. Jan is een lastige tegenstander voor iedereen en Theo wist al wel wat hem te wachten stond. Er kwam nog al wat ruim spel op de tafel en daar wist Jan beter raad mee dan Theo. De eerste 12! beurten leverden Theo welgeteld 5 caramboles op en toen was de zin toch wel over bij Theo. Jan speelde niet heel sterk maar had er toen toch al 30. Pas vanaf beurt 15 begon Theo wat weerwerk te geven en met serietjes van 10, 6, 6, 16, 3 en 9 kwam hij toch nog tot 68 punten. Jan liet zich niet erg van de wijs brengen en kwam tot 80. De eerste partij was voor Geldrop.
Piet speelde vervolgens tegen Harrie en dat zijn voor Piet geen gemakkelijke partijen, Harrie is lastig te verslaan. Piet begon wel heel matig aan de partij; de eerste 9! beurten brachten hem maar 22 caramboles en dat was wel zo’n beetje het dieptepunt voor Piet dit jaar. Harrie speelde degelijk en had er toen al 65. Maar Piet lastte even een pauze in en kwam vervolgens weer tot een hele mooie serie van 72! Dat was dus 94 in beurt 10. Dat begon er dus weer wat op te lijken. Met wat kortere series van 11, 27 en 13 kwam hij tot 151. Dat bracht hem een gemiddelde van 9,43. Harrie speelde ook het laatste gedeelte sterk, met series van 10, 14, 26 en een slotserie van 28 bereikte hij zijn 150 caramboles in 16 beurten en dat was een gemiddelde van 9,37. Ook de tweede partij was voor Geldrop.
Laatste partij was Bart tegen Berco. Bart begon redelijk met een serie van 17 gevolgd door 21. Tussenstand 40 2 in 3 beurten. Vanaf dat moment werd het wat kwakkelen. Berco kwam nog een beetje terug met 15 maar veel meer zat er voor hem niet in. Bart speelde sterk over de tafel, verzamelde ballen vaak kort aan de kop van de tafel maar was niet nauwkeurig genoeg om de partij heel snel uit te spelen. Uiteindelijk werd het 140 tegen 52 in 17 beurten en dat is niet slecht maar toch wel wat onder de maat.
De einduitslag was 30 tegen 28. Volgend seizoen maar weer opnieuw proberen.