Tegen de nummer 3 op de ranglijst, Op de Klos 2, kon het kaderteam van Bouwcenter van Hoppe geen vuist maken. Het seizoen werd daardoor enigszins teleurstellend afgesloten met een 6e plaats op de ranglijst. Kampioen met het minimale verschil van één punt op VOP de Witte Hoeve werd BC Maarland Arrows Dakservice. Het Dubac kaderteam kan zich in de zomermaanden gaan bezighouden met het werken aan het verbeteren van de biljart performance.
Ad van Mol en Kees Castelijns gingen als eerste spelers van het Dubac kaderteam het gevecht met de biljartballen aan. Ad verloor niet alleen het gevecht tegen de biljartballen, maar ook tegen zijn tegenstander dik op punten. Tonny Houten speelde geen oogstrelend kader. Vooral in het begin van de partij was het meer “van dik hout zaagt men … “. Ad probeerde zoals in zijn speelstijl zit opgesloten met subtiel spel de ballen te laten caramboleren. Echter zo als zo vaak deze competitie blijkt dat een heel “krikkel” spelletje te zijn met weer enkele onnodige missers op de tellijst. Met een serie van 42 beëindigde Tonny deze partij in de 11e beurt (110/110 tegen 54/110). Kees nam het op tegen Roger Cleuskens. In de 2e beurt scoorde Roger een serie van 40 en na 4 beurten stonden er voor hem 69 punten op het bord. Kees volgde op gepaste afstand in deze fase van de wedstrijd met 24 punten. De partij kantelde geheel naar het voordeel van Kees in de 6e beurt. Een prima beurt met een serie van 57 caramboles. Op dat moment was de partij gespeeld. Roger kon geen vuist meer maken en zag hoe Kees in de 9e beurt zijn honderdentiende en dus laatste carambole produceerde (110/110 tegen 80/160). Na een korte pauze maakten Johan Martens en Piet van Dooren zich op voor hun laatste partij van dit seizoen. Johan moest het opnemen tegen Wiel Wolters. Voor Johan werd het een memorabele partij met een hele lange zit op zijn stoel. Gezien zijn ontwikkelingen de laatste tijd had Johan gedacht aan een spetterend slot van de competitie. Echter het was Wiel die over de verbouwereerde Johan heen walste. De partij wilde voor Johan niet openbreken. Na de 3e beurt ging Johan op zijn stoel zitten en stonden er op het scorebord 12 luttele puntjes. Aan zijn gezicht kon je zien; als ik dadelijk aan de biljart kom dan …. Een prima gedachte, echter het kan anders gaan. Een bekende uitspraak van de deze week helaas overleden voetballer Johan was: “als je aan de bal bent kan de tegenstander niet scoren”. Dat deze redenering juist is bewees Wiel Wolters. Met een heel goed verzorgde serie van 130 caramboles tikte Wiel in zijn 3e beurt de partij uit (190/190 tegen 12/150). De ogen van de spelers en de aanwezige supporter waren in de laatste partij gericht op Piet van Dooren en zijn tegenstander Jean Godeyne. Jean moest beginnen aan een karwei van 200 in het 57/2 tegen Piet met 180 in het 38/2. Het begin van de partij ging redelijk gelijk tegen elkaar op. Een serie van Jean in de 2e beurt van 63 caramboles werd door Piet in de 4e beurt beantwoord met een serie van 66. In de 5e beurt kwam Jean op 171 caramboles. Voor dit kaliber spelers is de weg naar het einde van de partij normaal gesproken dan nog een halve beurt. Echter Zowel Piet als Jean vielen stil en jammer genoeg duurde de partij enkele beurten te lang voor het halen van een schitterend gemiddelde. In de 9e beurt maakte Jean zijn 200 compleet en ontnam hij Piet de mogelijkheid om de partijwinst alsnog naar zich toe te trekken (200/200 tegen 153/180). Al met al een verdiende overwinning voor de tegenstanders uit Eijsden. Onder het genot van een drankje werd door het Dubac kaderteam nog even nagepraat over het afgelopen seizoen en werd een vooruitblik gewaagd naar het komende seizoen. Het kaderteam bedankt de supporters voor hun belangstelling, wenst Jo Roest een goed en spoedig herstel en verder iedereen een fijne zomer.